Wiosenne słońce mimo wszystko dodaje nam ostatnio sporo energii – też tak masz? A wszelkie nadwyżki zawsze dobrze wykorzystać na zadania wymagające nieco więcej wysiłku, na przykład... naukę odmiany norweskich czasowników. Powtarzaliśmy to już wiele razy, ale powtórzymy jeszcze raz – nie polecamy wykuwania odmiany na blaszkę z tabelki! Znacznie bardziej efektywne będzie szukanie odmienionych czasowników w tekstach oraz pisanie z nimi własnych zdań, słowem: nauka w kontekście.

Na pierwszy rzut oka sprawa wydaje się prosta – w pierwszym z brzegu słowniku czy tabeli czasowników nieregularnych znajdziemy informację, że „å bli” to „stać się, zostać”. I oczywiście jest to prawdą, tyle że... do pewnego momentu. ;) Ról, jakie czasownik ten pełni w języku norweskim, jest naprawdę wiele, dlatego przygotowaliśmy dla Was krótką instrukcję obsługi. W podstawowym znaczeniu wspomnianym powyżej „bli” najczęściej będzie odnosić się do opisywania zawodów lub przedm

Wakacje powoli dobiegają końca, a to oznacza, że już wkrótce wielu naszych stałych uczniów i fanów powróci do Trolltungi i na naszego fanpage'a. Niezależnie od tego, czy pracowaliście sumiennie przez całe lato, czy też wrzuciliście trochę na luz, warto sprawdzić, co na początku nowego sezonu wymaga jeszcze powtórzenia – i właśnie z tej okazji przygotowaliśmy dla Was mały test gramatyczny, od zagadnień najprostszych do tych najbardziej wymagających. Koniecznie podzielcie się w

Na pewnym etapie nauki norweskiego uczniowie zaczynają zauważać pewien schemat: tilhøre (należeć) znaczy dokładnie to samo, co høre til, påpeke (wskazać) to bliźniak peke på, a inngå (zawrzeć, np. umowę, układ) spokojnie można używać zamiennie z... Gå inn? Chwileczkę, zwrot ten oznacza przecież tyle, co wejść... I tutaj właśnie zaczynają się schody. Czasowniki złożone z przedrostkiem i tzw. partykułą frazową, która odrywa się od niego, nie zawsze będą pasowały do siebie jak u

Hei hei! Ci z Was, którzy posługują się językiem angielskim, zauważyli pewnie, że pod wieloma względami norweski i angielski system czasów są do siebie bardzo podobne, chociażby jeśli chodzi o konstrukcję i zasady stosowania perfektum czy pluskvamperfektum. Z drugiej strony jednak już po paru miesiącach wielu z Was zastanawia się, czy (i jeśli tak, to gdzie) w norweskim zgubiły się czasy typu continuous, które pozwalaja nam wyrazić, że jakaś czynność czy zjawisko jest rozciąg

Hallo! Wydawałoby się, że między czekającymi pod szkołą na swoje dzieci ojcami i czającymi się tam na nie niebezpieczeństwami istnieje spora różnica... A jednak zdarza się, że te dwa rzeczowniki się ze sobą mylą. ;) Wedle standardowych reguł odmiany wspomniany en far w liczbie mnogiej powinien po prostu przybrać końcówkę -er, tymczasem farer to już rzeczownik z zupełnie innej bajki, utworzony od złowrogiego en fare, czyli zagrożenia właśnie. Nieregularności potrafią naprawdę

Przyzwyczailiście się już do zapisywania daty rocznej z dziewiątką na końcu? My jeszcze nie – i stąd pomysł na dzisiejszy wpis, w którym opowiemy co nieco o... liczebnikach. Właściwie prosta sprawa, ale nawet tutaj warto pamiętać o paru zasadach i sztuczkach, które ułatwią nam poruszanie się po norweskim świecie cyfr czy dat. Z zasady norweskie liczebniki są nieodmienne – wyjątkiem jest tylko liczebnik główny „jeden”, który dostosuje się do rodzaju rzeczownika: en hund – jede

Odmiana rzeczownika to jedno z pierwszych zagadnień gramatycznych pojawiających się na kursie norweskiego. Większość z Was zdążyła się już pewnie przekonać, jak ważne jest zapamiętywanie rzeczownika wraz z rodzajnikiem i opanowanie schematu końcówek dla poszczególnych form. Ale, ale – teoria to jedno, a praktyka drugie. Jeśli nadal wybór między formy nieokreśloną a określoną jest dla Was wyzwaniem, dzisiejszy post pomoże Wam się z tym uporać. Zasada nr 1 – rzeczownik z rodzaj

Ostatnimi czasy na naszym blogu podrzucamy Wam głównie wskazówki dotyczące tego, jak po norwesku pisać – opowiadaliśmy już o skrótach, pisowni małą i wielką literą oraz spójnikach. W tym tygodniu istna wisienka na torcie, a mianowicie... stosowanie przecinków. :) Trzeba przyznać, że język norweski (jak zwykle) jest pod tym względem dużo bardziej liberalny od polskiego, jeśli jednak chcecie błysnąć na teście lub poprawność interpunkcyjna zajmuje szczególne miejsce w Waszym na

Hallo! W zeszłym tygodniu przyjrzeliśmy się bliżej sposobom konstruowania po norwesku wyrażeń zawierających słówka odpowiadające polskiemu „cały”. Dziś z kolei zgodnie z obietnicą porozmawiamy... o czymś i o niczym. ;) Żaden problem? Jacyś ludzie? Jeśli tego typu zwroty sprawiają Wam czasem trudności, dzisiejszy post pomoże Wam sobie z nimi poradzić. Na sam początek warto wziąć na warsztat słówko „noen”, które pełni kilka różnych funkcji i właściwie stanowi punkt wyjściowy te